Co Kodeks Pracy mówi o odzieży roboczej w pracy?

Kodeks pracy jest nadrzędnym dokumentem, który określa i reguluje stosunki zachodzące między pracownikiem oraz pracodawcą. Stanowi dokładny wykaz ich praw i obowiązków względem siebie. Kwestia odzieży roboczej została bardzo starannie wyjaśniona w tym dokumencie. Sprawdź jakie zasady powinny być przestrzegane.

• Czym jest odzież robocza?
• Kto powinien nosić odzież roboczą?
• Jakie inne kwestie reguluje Kodeks pracy?

Czym jest odzież robocza?

Pojęcie „odzież robocza” bardzo często bywa mylone przez pracowników z odzieżą ochronną. Warto wyjaśnić różnice pomiędzy nimi, zanim przejdziemy do kwestii określonych w Kodeksie Pracy. Odzież robocza to np. spodnie, buty robocze, kurtka, kamizelka, nakrycie głowy. Wykonywane są w niej obowiązki zawodowe. Jej zadaniem jest ochrona pracownika przed czynnikami, które nie stanowią zagrożenia dla jego zdrowia lub życia np. przed zbrudzeniem. Dodatkowo odzież robocza może oznaczać przynależność od pewnej grupy zawodowej. Z tego powodu uznawane za nią są fartuchy lekarskie czy mundury policyjne. Odzież ochronna chroni pracownika przed negatywnymi skutkami działania czynników środowiskowych, w których pracuje na jego zdrowie i życie. Może zabezpieczać m.in. przed skrajnymi temperaturami, gazami, hałasem, substancjami żrącymi lub wodą. Ponadto może ochraniać przed uszkodzeniami mechanicznymi. Mogą być to np. specjalne obuwie, kask, gogle, słuchawki.

Kto powinien nosić odzież roboczą?

Pierwszą grupą, która powinna nosić odzież roboczą w czasie wykonywania czynności zawodowych, są osoby, dla których strój określa przynależność do danego zawodu, np. wcześniej wspomniani lekarze oraz policjanci. Ponadto odzież robocza powinna być stosowana wśród osób wykonujących zawody związane z ryzykiem szybkiego zniszczenia się ubrań, jak i ich zabrudzenia. Kolejny z przypadków, gdzie noszenie ubrań roboczych jest konieczne to miejsca pracy, w których wymagana jest całkowita sterylność. W związku z tym obowiązek ten spoczywa np. na pracownikach fabryk żywności. Pracownicy mają możliwość wykonywania pracy w swoich ubraniach za zgodą przełożonego. Prawo nie dopuszcza jednak takiej sytuacji w przypadku pracy przy bezpośredniej obsłudze urządzeń technicznych oraz maszyn, a także w przypadku wykonywania działań, które mogą skutkować skażeniem odzieży środkami promieniotwórczymi, chemicznymi oraz zakaźnymi biologicznie. Ponadto warto podkreślić, że pracodawca nie ma prawa narzucenia pracownikowi pracy we własnych ubraniach we wszystkich wyżej opisanych sytuacjach. Kwestie te zostały uregulowane w Kodeksie pracy.

Jakie inne kwestie reguluje Kodeks pracy?

Warto zaznaczyć, że opisane wyżej kwestie dotyczące tego, kto powinien nosić odzież roboczą, to nie jedyne, które zostały określone w Kodeksie pracy. Kolejną z nich jest fakt, że pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia pracownikowi nieodpłatnie odzież roboczej pozwalającej na komfortowe i bezpieczne wykonywanie powierzonych obowiązków. Stanowi ona własność pracodawcy. Kodeks pracy określa, że pracownik ma obowiązek stosowania odzieży roboczej zgodnie z przeznaczeniem. Rawo umożliwia niedopuszczenie do pracy pracownika, który nie chce stosować się do obowiązku noszenia odzieży roboczej, gdy jest to niezbędne do zachowania prawidłowego przebiegu pracy. Ponadto w regulaminie pracy powinny być określone kwestie związane z odzieżą oraz obuwie roboczym. Na pracodawcy ciąży obowiązek zapewnienia prania, naprawy, konserwacji oraz ewentualnego odpylania i odkażania ubrań. Jest to obligatoryjne w przypadku zabrudzenia odzieży środkami chemicznymi, zakaźnymi biologicznie oraz promieniotwórczymi. W innych przypadkach pracownik może wykonać to we własnym zakresie. W tej sytuacji pracodawca ma obowiązek wypłacenia mu ekwiwalentu pieniężnego. Ponadto dodatkowe świadczenia przysługują pracownikom, którzy pracują we własnych ubraniach.